Να μιλήσουμε για λακούβες;

Θέλω να γκρινιάσω για τις στρογγυλές λακκούβες που συστηματικά φτιάχνουν οι νεοελλαδίτες. Έχουν διάμετρο γύρω στα 75 εκατοστά, τέλειος κύκλος, ύψος συνήθως γύρω 3 με 5 εκατοστά και τον πυθμένα τους κοσμεί ένα όμορφο καπάκι υπονόμου. Καταλάβατε σε τι αναφέρομαι.

Έχουμε έναν φυσιολογικό δρόμο που όταν ήταν νέος ήταν όλα υπέροχα. Είχε τις φυσιολογικές τρύπες για τους υπονόμους σπασμένους με καπάκια που ήταν στο ύψος του υπόλοιπου δρόμου. Μετά όμως ο δρόμος γέρασε, έκανε ρυτίδες και ήρθε ο καιρός για το λίφτινγκ. Δύο ενδεχόμενα βλέπω σε αυτή την περίπτωση, (σημ. δεν είμαι μηχανικός αλλά προφανώς δεν είναι και αυτοί που ασχολούνται επι πληρωμή με τους δρόμους μας): ή ξύνεις την παλιά άσφαλτο και βάζεις νέα, ή πρσθέτεις από πάνω και ρυθμίζει το ύψος στα καπάκια των υπονόμων. Και τα δύο έχουν τις δυσκολίες τους. Δε βαριέσαι, υπάρχει ευκολότερη λύση: ρίξε την άσφαλτο και άσε τα υπόλοιπα στους ταλαίπωρους χρήστες του δρόμου. Το αποτέλεσμα είναι το γνωστό, που περιγράψαμε και παραπάνω, κυκλικές λακκούβες για να θυμόμαστε την άσχημη πλευρά της Ελλάδας σε κάθε 10 μέτρα δρόμου που κάνουμε με το αυτοκίνητο μας.